Što je Aloimunizacija koju još nazivamo i senzibilizacija/imunizacija?

Aloimunizacija je stanje u kojem ženino tijelo stvara antitijela (protutijela) nakon što je bilo izloženo antigenima stranih krvnih stanica. Ova antitijela prelaze placentu i razaraju krvne stanice djeteta. Antitijela također mogu uzrokovati probleme mami, ukoliko joj ikada zatreba transfuzija krvi. Žene s Aloimunizacijom trebaju posebnu krv i trebale bi imati medicinsku karticu upozorenja koju će dati svojim liječnicima.

Kako dolazi do senzibilizacije?

Do senzibilizacije najčešće dolazi nakon transfuzije krvi ili poroda. Za vrijeme poroda, krv majke i djeteta se miješa. Ako imaju različite krvne antigene, u krvi majke može doći do stvaranja antitijela. Osim tako, do Aloimunizacije može doći i zbog: spontanog pobačaja, abortusa, krvarenja tijekom trudnoće te zbog zahvata kao što je amniocenteza.

Koliko je opasna?

Najveći rizik za dijete je taj što može postati anemično jer antitijela majke razaraju sve njegove krvne stanice. Ukoliko se dijete ne liječi kako treba, tekućina će se nakupljati i dijete će doživjeti hidrops ili umrijeti. Nakon rođenja, ukoliko se bilirubin ne tretira kako treba, dijete je izloženo riziku gubitka sluha i oštećenja mozga. Nakon rođenja, anemija može nastupiti do djetetovog 12. tjedna. Neliječena anemija može ubiti dijete. Također je moguće da će dijete biti sklonije razbolijevanju (neutropenija) ili blagom krvarenju i modricama (trombocitopenija). Ako žena koja ima antitijela primi pogrešnu krv, u bilo kojem trenutku svog života, može umrijeti od hemolitičke transfuzijske reakcije.

Kako mogu zaštititi svoje dijete?

Svoje dijete možete zaštititi tako što ćete naučiti sve što možete o Aloimunizaciji i podijeliti to znanje sa svojim liječnikom. Morate biti sigurni da će Vam odraditi prave nalaze, imati ispravno praćenje i dobiti adekvatno liječenje. Specijalist fetalne medicine i opstetricije trebao bi znati kako pratiti i liječiti majku i dijete, dok postoji mogućnost da ginekolog i babica ne znaju kako postupati u takvim slučajevima – zbog toga trebate zatražiti termin kod specijaliste. Potrebno je raditi krvne pretrage svaka 4 tjedna dok ne budete 24 tjedana, a potom svaka 2 tjedna. Ako titar naraste do kritičnog, onda će Vam se trebati raditi tjedni pregled Color Doppler ultrazvukom (MCA ultrasoun) kako bi se provjerilo da li dijete ima znakova anemije. Ukoliko ultrazvuk pokaže znakove anemije, djetetu se treba dati transfuzija krvi kroz majčin stomak ili se treba hitno poroditi i dobiti transfuziju po rođenju.

Koje sve pretrage treba odraditi tijekom trudnoće?

Majka treba pretrage za titar ili količinu antitijela svaka 4 tjedna do 24. tjedna trudnoće, a nakon toga svaka 2 tjedna. Ako je razina titra antitijela visoka onda mora imati tjedni pregled Color Doppler ultrazvukom kako bi se provjerilo ima li znakova anemije. Otac se treba testirati na fenotip antigena da se utvrdi da li je homozigot ili heterozigot. Test za slobodnu fetalnu DNK iz krvi majke (cffDNA) je moguće napraviti kako bi se saznalo da li je dijete sigurno ili postoji rizik od anti-Kell, anti-D, anti-C, anti-c, anti-E i anti-e.

Kad je vrijeme za porod?

Žene koje imaju antitijela obično se porode između 35. i 38. tjedna trudnoće. Ako dijete pokazuje znakove anemije ili je već imalo transfuziju, žena se obično inducira između 35. i 37. tjedna. Ako dijete pokazuje blage znakove anemije, žena se obično inducira između 37. i 38. tjedna trudnoće.

Koje pretrage treba napraviti nakon poroda?

krvi iz pupkovine: hemoglobin, bilirubin i test aktivne aglutinacije – direktni. Ponoviti nalaz bilirubina svakih 6-12 sati u bolnici i dnevno nakon otpusta. Ponoviti nalaz hemoglobina svaki tjedan do navršenih 12 tjedana djeteta. Napraviti nalaz na neutrofile i trombocite najmanje dva puta prije navršenih 12 tjedana djetetovog života.

Što sve moram znati za poslije poroda?

Nakon rođenja, djetetova bolest se naziva Hemolitička bolest fetusa i novorođenčeta (HBFN). Ukoliko se anemija i bilirubin ne liječe s oprezom i kako treba, dijete može imati trajna oštećenja ili umrijeti. Djeci treba raditi nalaze krvi za praćenje stanja do navršenih 12 tjedana života. Većina djece s ovakvim stanjem imaju normalnu razinu željeza u krvi. Davanje željeza djeci koja imaju HBFN, a da se prije ne odrade krvni nalazi za feritin, je veoma opasno. Uvijek se treba odraditi nalaz za feritin prije uključivanja terapije željezom. Do 12. tjedna većina djece se smatra zdravom bez potrebe za daljnjim praćenjem.

Was ist Alloimmunisierung auch Isoimmunisierung genannt?

Alloimmunisierung bedeutet, daß der Körper einer Frau Antikörper herstellt, wenn er fremdenBlutkörper Antigenen ausgesetzt ist. Diese Antikörper passieren die Plazenta und zerstören die Blutkörperchen des Babies(Erythrozyten und ggf. Progenitorzellen). Die Antikörper können auch für die Mutter problematisch sein im Fall daß sie zukünftig eineBluttransfusion braucht. Frauen mit Alloimmunisierung brauchen spezielles Blut und sollten eine medizinischeNotfallkarte haben, die sie ihren Ärzten aushändigen können.

Wie konnte das passieren?

Alloimmunisierung geschieht meistens nach einer Bluttransfusion oder nach Geburt einesKindes. Während der Geburt vermischt sich das mütterliche Blut mit dem Blut des Babies. Wenn sie verschiedene Blut Antigene haben kann die Mutter Antikörper produzieren. Andere Möglichkeiten wie eine Alloimmunisierung stattfinden kann beinhalten: Fehlgeburt,Abtreibung, Blutungen während der Schwangerschaft und Maßnahmen wieFruchtwasseruntersuchung.

Wie gefährlich ist das?

Das größte Risiko für das Baby ist, daß es blutarm wird, da die mütterlichen Antikörper allseine Blutkörperchen abtöten. Wenn das Baby nicht richtig behandelt wird baut sich Flüssigkeit auf und das Baby bekommteinen Hydrops (Wassersucht) oder stirbt. Nach der Geburt, wenn das Bilirubin nicht richtig behandelt wird, besteht für das Baby dieGefahr sein Gehör zu verlieren und eine Hirnschädigung zu erleiden. Blutarmut kann bis zu 12 Wochen nach der Geburt auftreten. Unbehandelte Blutarmut kann das Baby töten. Es ist auch möglich für das Baby ein hohes Risiko zu haben krank zu werden (Neutropenie) oder leichter zu bluten und blaue Flecken zu bekommen (Thrombozytopenie). Wenn eine Frau mit Antikörpern zu irgendeinem Zeitpunkt ihres Lebens das falsche Blutbekommt, kann sie an einer hämolytischen Transfusionsreaktion sterben.

Wie kann ich mein Baby schützen?

Du kannst Dein Baby schützen, indem Du alles was Dir möglich ist über Alloimmunisierunglernst und dieses Wissen mit Deinem Arzt teilst. Du musst sicherstellen daß Du alle angemessenen Tests, Kontrollen und Behandlungenbekommst. Ein Perinatologe sollte wissen wie man Mutter und Kind behandelt, aber ein normalerGynäkologe oder eine Hebamme wissen es meist nicht – Du solltest nach einer Überweisungzu einem Spezialisten fragen. Es ist notwendig, daß Dein Blut alle 4 Wochen bis einschließlich der 24.Schwangerschaftswoche (24+0) untersucht wird danach alle 2 Wochen. Wenn Deine Werte einen kritischen Titer erreichen, wirst Du wöchentliche MCA (mittlerezerebral Arterien) Doppler Ultraschalle benötigen um das Baby auf Blutarmut zuuntersuchen. Wenn der Ultraschall zeigt, daß das Baby Blutarmut hat, braucht es eine Bluttransfusiondurch den mütterlichen Bauch oder es muss entbunden werden und bekommt nach derGeburt eine Bluttransfusion.

Welche Tests sollte ich während der Schwangerschaft machen lassen?

Die Mutter sollte ihre Antikörper Titer oder quantitative Serum Titer alle 4 Wochen biseinschließlich der 24. Schwangerschaftswoche (24+0) und danach alle 2 Wochenkontrollieren lassen. Wenn die Werte der Mutter hoch sind sollte ein wöchentlicher MCA (mittlere zerebralArterien) Doppler Ultraschall gemacht werden, um auf Blutarmut zu untersuchen.Der Kindsvater sollte eine Antigen Phänotypisierung durchführen lassen um herauszufindenob er homozygot oder heterozygot für das Antigen ist.Zell freie fetale DNA (cfDNA) ist zu untersuchen um herauszufinden ob das Baby einemRisiko ausgesetzt ist von Anti-Kell, Anti-D, Anti-C, Anti-c, Anti-E, Anti-e oder ob es sicherist.

Wann sollte ich entbinden?

Frauen mit Antikörpern sollten normalerweise zwischen 35 und 38 Wochen entbinden. Wenn das Baby Anzeichen einer Blutarmut hat oder bereits eine Bluttransfusion hatte wirddie Frau normalerweise zwischen 35 und 37 Wochen eingeleitet. Wenn das Baby geringe Anzeichen einer Blutarmut aufweist wird die Frau normalerweisezwischen 37 und 38 Wochen eingeleitet.

Welche Tests sollte ich nach der Geburt durchführen lassen?

Vom Nabelschnurblut zum Zeitpunkt der Geburt: Hämoglobin, Bilirubin und direkterAgglutinationstest.

Bilirubin sollte im Krankenhaus alle 6-12 Stunden getestet werden und täglich nach derEntlassung nach Hause. Hämoglobin sollte bis zum Alter von etwa 12 Wochen kontrolliert werden. Lass die Anzahl der Neutrophilen und die Anzahl der Thrombozyten mindestens 2 mal vordem Alter von 12 Wochen bestimmen.

Was muss ich für die Zeit nach der Geburt wissen?

Nach der Geburt wird diese Krankheit des Babies hämolytische Krankheit des Fetus undNeugeborenen genannt (HDFN). Wenn die Blutarmut und Bilirubin nicht sorgfältig behandelt werden, könnte das Baby einenbleibenden Schaden erleiden oder sterben. Babies brauchen wiederholte Bluttests bis zum Alter von 12 Wochen. Die meisten von Antikörpern angegriffenen Babies haben normale Eisen Werte. Dem Baby mit HDFN Eisen zu verabreichen ohne vorher den Ferritin Wert zu bestimmen istsehr gefährlichLass immer das Ferritin testen bevor Eisen supplementiert wird. Im Alter von 12 Wochen werden die meisten Babies als gesund eingestuft und weitere Testssind nicht mehr notwendig.

Kas ir alloimunizācija jeb izoimunizācija?

Alloimunizācija jeb izoimunizācija ir stāvoklis, kad sievietes organisms izstrādā antivielas pēc nonākšanaskontaktā ar svešiem asins šūnu antigēniem. Šis antivielas šķērso placentu un iznīcina bērna asins šūnas. Kāarī antivielas var radīt problēmas mātei, ja viņai ir nepieciešama asins pārliešana. Sievietei aralloimunizāciju nepieciešams piemeklēt speciālās asinis un līdzi vienmēr jābūt sensibilizētās personas asinspasei.

Kā tas sākas?

Alloimunizācija visbiežāk sākas pēc asins pārliešanas vai bērna piedzimšanas. Dzemdību laikā mātes unbērna asinis sajaucas. Ja viņiem asins antigēni atšķiras, tad mātei var veidoties antivielas. Citialloimunizācijas attīstības varianti iekļauj spontānus vai medicīniskos abortus, asiņošana grūtniecībaslaikā vai tādas procedūras kā amniocentēze.

Cik tas ir bīstami?

Vislielākais risks bērnam ir anēmijas attīstība, jo mātes antivielas iznīcina visas viņa sarkanās asins šūnas(eritrocītus). Ja bērns nesaņem pareizu ārstēšanu, viņam uzkrājas ūdens, attīstās hidrops, kas noved piebērna nāves. Pēc dzimšanas bērnam parādās dzelte, ja tā netiek ārstēta korekti, augsts bilirubīns varizraisīt dzirdes traucejumus un bojāt galvas smadzenes. Anēmija var attīstīties pirmajās 12 nedēļās pēcbērna dzimšanas. Ja anēmija pēc dzimšanas netiek ārstēta, tas var novest pie bērna nāves. Tāpat bērnam irpalielināts infekciju attīstības risks (ja ir neitropēnija) un asiņošanas risks (ja ir trombocitopēnija). Jasievietei ir antivielas un viņai parlej nepareizās asinis jebkurā dzīves posmā, viņa var nomirt no hemolītiskastransfūzijas reakcijas.

Kā es varu pasargāt savu bērnu?

Jūs varat pasargāt savu bērnu, uzzinot visu par alloimunizāciju un daloties ar šo informāciju ar savu ārstu. Jums nepieciešams pārliecināties, ka Jūs pareizi izmeklē, monitorē un ārstē. Ārstam, kas specializējasperinatoloģijā, jāzina, kāārstēt māti un bērnu, bet ginekologs vai vecmāte var to nezināt, tāpēc svarīgiprasīt nosūtījumu pie speciālista. Jums būs nepieciešams pārbaudīt antivielas asinīs ik 4 nedēļas līdz 24.nedēļai, pēc tam ik 2 nedēļas. Ja antivielu titrs sasniegs kritisko līmeni, Jums būs nepieciešams katrunedēļu veikt augļa doplerogrāfiju, lai pārbaudītu asins plūsmas ātrumu vidējā smadzeņu artērijā (MCA)anēmijas diagnostikai. Ja ultrasonogrāfijas izmeklējums atklās anēmiju, būs nepieciešams veikt bērnam asinspārliešanu caur mātes vēderu vai piedzemdēt bērnu un veikt asins pārliešanu pēc dzimšanas.

Kādi izmeklējumi man jāveic grūtniecības laikā?

Mātei jākontrolē antivielu titri asinīs ik 4 nedēļas līdz 24 nedēļām un tālāk ik 2 nedēļas. Ja antivielas iraugstas, tad viņai jāveic augļa doplerogrāfija katru nedēļu anēmijas diagnostikai.Tēvam jāpārbauda rēzus antigēnu fenotips asinīs, lai pārbaudītu, vai antigēni ir homizihotiski vaihererozihotiski.At neinvazīva augļa ārpusšūnu DNS testa palīdzību mātes asinīs var noteikt, vai bērnam ir Kell, D, C, c, E,e antigēni.

Kādā grūtniecības nedēļā man jāpiedzemdē bērns?

Sieviete ar antivielām parasti dzemdē bērnu starp 35. un 38. nedēļu. Ja bērnam ir anēmijas pazīmes vai bijajau nepieciešama asins pārliešana, parasti inducē dzemdības starp 35 un 37 grūtniecības nedēļām. Jaanēmijas pazīmes ir maz izteiktas, parsti inducē dzemdības starp 37 un 38 nedēļām.

Kādi izmeklējumi ir nepieciešami pēc bērna piedzimšanas?

Dzemdību laikā no nabas saites: hemoglobīns, bilirubīns, tiešais antiglobulīna tests.Bilirubīna kontrole ik 6-12 stundas slimnīcā un katru dienu pēc izrakstīšanās mājās.Hemoglobīna kontrole katru nedēļu līdz bērna 12 dzīves nedēļām.Neitrofīlo leikocītu un trombocītu kontrole vismaz 2 reizes līdz 12 dzīves nedēļām.

Kas man jāzina par pēcdzemdību periodu?

Pēc piedzimšanas bērna slimība saucas Jaundzimušo hemolītiska slimība (JHS).Ja anēmiju un bilirubīnu neārstē uzmanīgi, bērnam var attīstīties smagi paliekoši veselības traucējumi vaibērns var nomirt. Bērnam jākontrolē asins analīzes līdz 12 dzīves nedēļām. Lielākai bērnu daļai, kas ciešno hemolītiskas anēmijas, ir normāli dzelzs krājumi organismā. Tāpēc dzelzs preparātu nozīmēšanabērniem ar JHS var būt bīstama, ja pirms tam nepārbauda feritīna līmeni asinīs. Vienmēr pārbaudietferitīna līmeni asinīs pirms dzelzs preparātu nozīmēšanas.Sasniedzot 12 nedēļu vecumu, lielākā bērnu daļa tiek uzskatīta par veseliem, tālāk kontrole navnepieciešama.

Czym jest konflikt serologiczny (zwany również alloimmunizacją oraz izoimmunizacją)?

Konflikt serologiczny to sytuacja, w której ciało kobiety zaczyna produkować przeciwciała po wcześniejszejekspozycji na obce antygeny obecne na czerwonych krwinkach krwi rh+. Te przeciwciała mogą przedostawaćsię przez łożysko atakując czerwone krwinki dziecka. Przeciwciała mogą być również problematyczne dlamamy jeżeli w przyszłości będzie ona potrzebowała transfuzji krwi. Kobiety dotknięte alloimmunizacjąwymagają specjalnej krwi podczas transfuzji i zawsze powinny nosić przy sobie Kartę Ostrzegawczą Pacjentaw celu poinformowania personelu medycznego.

W jaki sposób dochodzi do konfliktu serologicznego?

Do alloimmunizacji dochodzi najczęściej po transfuzji krwi oraz podczas narodzin dziecka. Podczas poroduczęsto dochodzi do wymieszania krwi matki z krwią dziecka. Jeżeli antygeny obecne na ich czerwonychkrwinkach różnią się, może dojść do reakcji immunologicznej i krew matki może zacząć produkowaćprzeciwciała. Do konfliktu serologicznego może dojść również podczas, poronienia, aborcji, krwawienia wtrakcie trwania ciąży oraz procedur medycznych takich jak na przykład amniocenteza.

Jak bardzo niebezpieczne jest to dla dziecka?

Największym zagrożeniem dla dziecka jest anemia, ponieważ krew matki systematycznie wyniszcza czerwonekrwinki dziecka. Jeżeli dziecko nie zostanie objęte specjalistyczną opieką prenatalna może dojść donagromadzenia się płynu przesiękowego doprowadzając do ogólnego obrzęku płodu co może w rezultaciedoprowadzić do śmierci dziecka. Po porodzie dziecko również wymaga specjalistycznej opieki medycznej, apoziom bilirubiny musi być stale monitorowany, gdyż jego nagły wzrost może doprowadzić do uszkodzeniasłuchu (z utratą włącznie) oraz uszkodzenia mózgu dziecka. Anemia po porodowa może wystąpić do 12stegotygodnia życia dziecka. Nieleczona może doprowadzić nawet to zgonu dziecka. Istnieje również u dzieckazwiększone ryzyko wystąpienia neutropenii (zwiększona chorowitość) oraz trombocytopenii (ryzykawystąpienia krwawień oraz sińców). W przypadku kobiety dotkniętej alloimmunisacją, jeżeli zostanie jej podananieprawidłowa krew podczas transfuzji, może to wywołać reakcję hemolityczna doprowadzając do śmierci.

Jak mogę ochronić moje dziecko?

Aby uchronić dziecko przed skutkami konfliktu serologicznego, możesz przede wszystkim zadbać oposzerzenie swojej własnej wiedzy w tym temacie upewniając się, że twój doktor jest również prawidłowopoinformowany. Musisz się upewnić, że otrzymujesz prawidłową opiekę prenatalna i są ci oferowaneodpowiednie testy, monitorowanie oraz leczenie. Lekarz medycyny płodowej (perinatolog) będzie dobrzeprzygotowany do tego aby objąć matkę specjalistyczną opieką medyczną. Natomiast ginekolog lub położna niezawsze będą dysponowali odpowiednią wiedzą oraz doświadczeniem, dlatego powinnaś zadbać o skierowaniedo specjalisty. Twój stan będzie wymagał monitorowania poprzez co czterotygodniowe testy krwi aż do24mego tygodnia ciąży, a następnie poprzez co dwutygodniowe testy aż do rozwiązania. Jeżeli poziomprzeciwciał w twojej krwi osiągnie poziom krytyczny (1:16) wówczas stan dziecka powinien być monitorowanyprzy użyciu cotygodniowego badania USG na ocenę wartości maksymalnej prędkości skurczowej w tętnicyśrodkowej mózgu (middle cerebral artery – MCA) aby obserwować stan dziecka pod kątem anemii. Jeżeliwyniki badania USG zasugerują wystąpienie anemii u dziecka, zostanie wówczas zaoferowaneprzeprowadzenie transfuzji krwi wewnątrzmacicznie lub wywołanie porodu z przeprowadzeniem transfuzji ponarodzinach.

Jakie testy powinny zostać przeprowadzane podczas ciąży?

Mama powinna mieć zaoferowane badanie krwi na obecność oraz poziom przeciwciał co cztery tygodnie do24mego tygodnia ciąży, a następnie co dwa tygodnie aż do rozwiązania. Jeżeli poziom przeciwciał okaże siębyć wysoki wówczas stan dziecka powinien być monitorowany poprzez cotygodniowe badanie USG (MCA)aby kontrolować stan dziecka pod kątem anemii. Ojciec dziecka powinien przejść test krwi określający fenotypjego antygenów w celu określenia czy jest homo czy tez heterozygotyczny. Można również przeprowadzićnieinwazyjne badanie w celu typowania grupy krwi płodu (Cell Free Fetal DNA – cffDNA). Badanie pozwalaocenić czy dziecko jest zagrożone czy też bezpieczne od wpływu następujących przeciwciał: anty-Kell, anty-D,anty-C, anty-c, anty-E oraz anty-e.

Kiedy dziecko powinno przyjść na świat?

Dzieci mam dotkniętych alloimmunizacją przychodzą na świat najczęściej między 35tym oraz 38mymtygodniem ciąży. Jeżeli występuje podejrzenie anemii u dziecka lub też miało już transfuzjęwewnątrzmaciczną, wówczas poród jest indukowany najczęściej między 35-37 tygodniem ciąży. W przypadkupodejrzenia anemii u dziecka oferuje się mamie indukcję porodu między 37-38 tygodniem ciąży.

Jakie testy powinny zostać przeprowadzone po narodzinach dziecka?

Natychmiast po narodzinach przeprowadza się test wykorzystując krew pępowinową dziecka w celu zbadania:poziomu hemoglobiny, bilirubiny oraz obecności przeciwciał we krwi dziecka (DAT lub test Coombs). Badaniekrwi określające poziom bilirubiny powinno być powtarzane co 6-12 godzin podczas pobytu w szpitalu, oraz razdziennie po wypisaniu ze szpitala. Badanie krwi określające poziom hemoglobiny powinno być powtarzane cotydzień aż do 12stego tygodnia życia dziecka. Test badający poziom neutrofili oraz płytek krwi powinien zostaćprzeprowadzony przynajmniej dwukrotnie przed 12stym tygodniem życia dziecka.

O czym mama powinna wiedzieć po narodzinach dziecka?

Po narodzinach dziecko może być narażone na wystąpienie choroby hemolitycznej (HDN). Jeżeli nie zostaniepodjęte prawidłowe leczenie stanu dziecka (pod katem anemii oraz poziomu bilirubiny we krwi), może dojść dotrwałego uszkodzenia zdrowia, a nawet śmierci. Stan dziecka wymaga przeprowadzania regularnych badańkrwi aż do dwunastego tygodnia życia. Większość dzieci zaatakowanych przez przeciwciała ma normalnypoziom żelaza. Podanie dziecku żelaza bez uprzedniego zbadania poziomu ferrytyny we krwi może być dladziecka bardzo niebezpieczne. Upewnij się, ze poziom ferrytyny jest zbadany zawsze przed podaniem dzieckużelaza. Po 12stym tygodniu życia większość dzieci uważa się już za zdrowe i nie wymagają one dalszychbadań oraz monitorowania.

Что такое аллоиммунизация или изоиммунизация?

Аллоиммунизация или изоиммунизация это состояние, при котором организм женщины вырабатывает антитела после контакта с чужеродными антигенами клеток крови. Эти антитела проходят через плаценту и разрушают клетки крови ребенка. Антитела также могут быть проблемой для матери, если ей необходимо переливание крови. Женщине с аллоиммунизацией необходима специальная кровь и нужно всегда иметь при себе медицинский паспорт сенсибилизированной персоны.

Как это возникает?

Аллоиммунизация чаще всего возникает после переливания крови или рождения ребенка. Во время родов кровь матери и ребенка смешивается. Если их антигены крови отличаются, тогда у матери могут образовываться антитела. Другие варианты развития аллоиммунизации включают спонтанные или медицинские аборты, кровотечение во время беременности и такие процедуры, как амниоцентез.

Насколько это опасно?

Самая большая опасность для ребенка – это возникновение анемии, потому что антитела матери разрушают все его красные клетки крови (эритроциты). Если ребенок не получает правильного лечения, у него накапливается жидкость, развивается водянка (гидропс), это приводит к гибели плода. После рождения у ребенка возникает желтуха и если её не лечить правильно, высокий билирубин может вызвать потерю слуха и повредить головной мозг. Анемия может возникнуть в течение первых 12 недель жизни младенца. Если анемию не лечить, это может привести к смерти ребенка. Также есть риск возникновения инфекций (если есть нейтропения) и кровотечений (если есть тромбоцитопения). Если женщине с антителами переливаютнеправильную кровь на любом этапе её жизни, она может умереть от гемолитической трансфузионной реакции.

Как я могу защитить своего ребенка?

Вы можете защитить ребенка, изучая всё, что касается аллоиммунизации и делясь информацией со своим доктором. Вам необходимо удостовериться, что Вам проводят правильную диагностику, мониторинг и лечение. Доктор, специализирующийся в перинатологии, должен знать, как лечить мать и ребенка, а гинеколог или акушер может этого не знать, поэтому Вам необходимо просить направление к специалисту. Вам будет необходимо проверять антитела в крови каждые 4 недели до 24 недель, затем каждые 2 недели. Если титр антител достигнет критического уровня, Вам будет необходимо каждую неделю проходить доплерографию плода, чтобы проверять скорость кровотока в средней мозговой артерии (MCA) ребенка для выявления анемии. Если ультразвуковое обследование выявит анемию, необходимо будет либо сделать переливание крови ребенку через живот мамы или родить ребенка и перелить кровь после рождения.

Какие обследования я должна сделать во время беременности?

Мама должна проверять титры антител в крови каждые 4 недели до 24 недель и далее каждые 2 недели. Если антитела высокие, тогда она должна каждую неделю проходить доплерографию MCA ребенка для выявления анемии. Отец должен сдать анализ крови на фенотип антигенов резуса, чтобы определить, гомозиготные антигены или гетерозиготные. С помощью неинвазивного теста внеклеточной ДНК плода в крови матери можно определить, имеются ли у ребенка Kell, D, C, c, E, e антигены.

На каком сроке я должна родить ребенка?

Женщина с антителами обычно рожает ребенка между 35 и 38 неделями. Если есть признаки анемии ребенка или уже было необходимо переливание крови, обычно индуцируют роды между 35 и 37 неделями беременности. Если признаки анемии не выражены, обычно индуцируют роды между 37 и 38 неделями.

Какие обследования необходимы после рождения ребенка?

Во время родов из пуповинной крови: гемоглобин, билирубин, прямой антиглобулиновый тест (Кумбса). Повторять билирубин каждые 6-12 часов в больнице и каждый день после выписки домой. Повторять гемоглобин каждую неделю до 12 недель жизни. Проверять количество нейтрофилов и тромбоцитов по-крайней мере 2 раза до 12 недель жизни.